اینکوترمز2020 به زبان ساده

بنابراین واقعیت این است که اینکوترمز صرفاً بخشی از تعهدات هر طرف را مشخص نموده و تبعات عدم انجام تعهدات را مورد بحث و بررسی قرار نمی‌دهد . این موارد بهتر است در موادی از قرارداد همچون خسارت و غرامت، جریمه تحویل دیرهنگام یا پرداخت دیر هنگام، سرجمع مسئولیت، زمان و فسخ قرارداد مکتوب گردد.

نکات اساسی در استفاده از اینکوترمز

• تعیین نسخه مورد نظر

اولین نسخه اینکوترمز در سال 1936 توسط اتاق بازرگانی تدوین شد و بعد از آن در سال‌های 1953، 1967، 1976، 1980، 1990، 2000 2010، و 2020 مورد بازنگری قرار گرفت. بازنگری و تغییر و اصلاح اینکوترمز به دلیل تغییر در محیط و ابزارهای تجارت بین‌الملل و توسط اتاق بازرگانی بین‌المللی انجام می‌شود. قابل ذکر است از سال 1980 این قواعد هر ده سال یک مرتبه مورد بازنگری قرار گرفته است. اما باید دقت نمود رعایت این بازه زمانی برای بازنگری یک الزام قانونی نیست، اما اتاق بازرگانی بین‌المللی به دلیل از بین نرفتن اعتبار و سهولت استفاده و همچنین به روز شدن به موقع آن تلاش می‌کند این بازه زمانی در نظر گرفته شود و نه خیلی کوتاه و نه خیلی طولانی شود. تفاوت‌های قابل توجهی بین نسخ مختلف حتی در یک قاعده وجود دارد که باعث می‌شود ضرورت اشاره به نسخه مورد نظر طرفین محسوس باشد. بعنوان مثال قاعده CIP در نسخه 2020 نسبت به نسخه 2010 دستخوش تغییرات مهمی شده است که اهمیت اشاره به نسخه مورد نظر را افزایش می‌دهد. در قاعده CIP نسخه 2010 تعهدات فروشنده به لحاظ بیمه کالا در حد کلوز C بوده است، اما در نسخه 2020 در همین قاعده تعهدات فروشنده برای پوشش بیمه ای در حد کلوز A است. بنابراین با ذکر عبارت «The Incoterms® 2020 Rules» مقابل قاعده مورد استفاده نسخه مورد نظر مشخص می‌شود.

• تعیین دقیق محل و نقطه مورد توافق

باید دقت نمود استفاده از یک قاعده اینکوترمز بدون تعیین دقیق محل و نقطه مورد توافق طرفین صحیح نیست. فروشنده موظف است کالا را در محل و نقطه‌ای معین و مورد توافق طرفین و در زمان مقرر به خریدار یا شخص معرفی شده از سوی وی (نماینده یا شرکت حمل) تحویل بدهد. در تمامی قواعد اگر نقطه یا محل مورد نظر، بصورت دقیق تعریف نشده باشد و فقط نام یک کشور یا منطقه نوشته شده باشد، فروشنده می‌تواند کالا را در بهترین محلی که با اهدافش متناسب است (محلی که فروشنده درون کشور یا منطقه مذکور انتخاب می‌کند) تحویل‌دهد. منظور از نقطه یک آدرس مشخص و تعیین شده است. بعنوان مثال در صورتی که نوشته شود FCA INCOTERMS2020 CHINA، فروشنده هر جای کشور چین که بخواهد میتواند کالا را تحویل دهد. بصورت خلاصه در صورت عدم تعیین محل و نقطه مورد توافق، حق انتخاب با فروشنده است و خریدار حق اعتراض ندارد. نکته دیگر اینکه در قواعد C شاملCFR، CPT، CIF و CIP که دو محل و نقطه بحرانی وجود دارد، باید هر دو را مشخص نمود. در این قواعد ریسک و خطرات از شهر یا بندر مبدا به خریدار منتقل میشود، در صورتی که پرداخت هزینه‌های متعارف تا شهر یا بندر مقصد بر عهده فروشنده است. بنابراین باید هر دو نقطه را به‌صورت دقیق تعیین نمود.

• اضافه نمودن دقیق و صریح شروطی به چارچوب استاندارد در صورت لزوم

در صورتی که طرفین توافق نمایند بند یا شرط خاصی به یک قاعده اینکوترمز اضافه نمایند، حتماً باید طرفی که ریسک و هزینه آن اقدام را نیز برعهده می‌گیرد، بصورت صریح مشخص‌نمایند. بعنوان مثال در قاعده EXW ترخیص صادراتی بر عهده خریدار است، اما اگر طرفین مایل باشند این مورد را به تعهدات فروشنده اضافه نمایند ممکن است از عبارت زیر استفاده شود:
EXW (INCOTERMS2020)
(Named place and point of delivery)Cleared for export
در این حالت ممکن‌است فروشنده ادعا نماید که صرفاً پذیرفته در اجرای ترخیص صادراتی کمک نماید و این کمک باید به ریسک و هزینه خود خریدار انجام شود. بنابراین بهتر است عبارت فوق به‌صورت زیر کامل گردد.
EXW (INCOTERMS2020)
(Named place and point of delivery) Cleared for export at the risk and expense of the Seller.
طرفین یک معامله بینالمللی مختار هستند از قواعد اینکوترمز استفاده نمایند و قادرند تغییراتی در آن برای استفاده خود ایجاد نمایند. اما این تغییرات باید صریحا مورد اشاره قرار گیرند و طرفی که ریسک و هزینه تغییر مورد نظر را بر عهده گرفته باید مشخص شود.

ویژگی‌ها و تغییرات اساسی اینکوترمز 2020

اینکوترمز بدلایل مختلف از جمله تغییر شرایط کار بازرگانی، هر چند سال یک مرتبه مورد بازنگری قرار می گیرد. آخرین تغییرات اینکوترمز در سپتامبر سال 2020 نهایی شد و به نسخه 2020 شهرت یافت و از ژانویه سال 2020 اجرایی شد. نسخه 2020 در مقایسه با نسخه 2010 دارای چند ویژگی مهم است که در زیر بصورت خلاصه مورد اشاره قرار می‌گیرد.

عدم تغییر سیستم دسته بندی

در نسخه 2010 کلیه قواعد اینکوترمز در دو دسته طبقه بندی شده بودند و در نسخه 2020 نیز دقیقا از همان ساختار استفاده شده است. دسته اول قواعدی هستند که برای همه روش‌های حمل کاربرد دارند و شامل 7 قاعده (DDP,DPU,DAP,CIP,CPT,FCA,EXW) می‌باشد. دسته دوم قواعدی هستند که ویژه حمل دریایی (CFR,FOB,FAS و CIF) هستند. بدلیل اهمیت روز افزون حمل دریایی، برای اولین مرتبه، در نسخه سال 2010 قواعد ویژه حمل دریایی به عنوان یک دسته یا طبقه مجزا مطرح شدند و همان ساختار در نسخه 2020 نیز مورد استفاده قرار گرفت. بنابراین در نسخه سال 2020 کلیه قواعد در دو دسته مشخص دسته بندی می‌شوند.

تغییر نام یک قاعده

در نسخه سال 2020 قاعده DAT به معنای تحویل در پایانه با حفظ ویژگیهای اصلی به DPU تغییر نام داده است. Delivered at Place Unloaded در واقع قاعده جدید و یا تغییر یافته ای است که فروشنده در محل مورد توافق در مقصد مسئول تخلیه کالا و هزینه آن نیز می باشد.

تغییرات برخی قواعد

تعهدات در برخی قواعد از جمله CIP تغییر نموده است. در نسخه 2010 فروشنده در این قاعده مکلف به ارائه بیمه نامه با حداقل پوشش (کلوز C) بیمه ای بود اما در نسخه 2020 فروشنده مکلف به ارائه بیمه نامه با پوشش کلوز A می باشد.

شفافیت در اغلب قواعد

نسخه 2010 ابهامات زیادی در اغلب قواعد وجود داشت و این باعث شد تا اتاق بعد از انتشار متن اصلی اینکوترمز در کتاب‌های راهنما جزییات بیشتری را در قالب تفسیر و توضیح ارائه نماید. خیلی از این نکات در اینکوترمز 2020 بصورت شفاف و تصریح شده در متن اصلی ارائه شده است. بعنوان نمونه تخلیه در قواعد C، چگونگی تقسیم هزینه‌ها، بیمه باربری، اسناد محموله و موارد متعدد دیگری شفاف و مشخص شده‌اند که در بررسی قواعد به آنها اشاره می‌شود.

حذف، اضافه و تغییر جایگاه برخی از تعهدات دهگانه

هر چند در هر دو نسخه اینکوترمز 2010 و 2020 ده تعهد برای خریدار و فروشنده در نظر گرفته شده است، اما در نسخه 2020 نه تنها عنوان برخی از تعهدات تغییر نموده، بلکه جایگاه آنها نیز تغییر نموده است. در جدول شماره 3 تعهدات دهگانه فروشنده در دو نسخه با یکدیگر مقایسه شده است.

جدول 3: مقایسه تعهدات در اینکوترمز 2010 و 2020

همانگونه که در جدول فوق قابل مشاهده است، تغییرات زیادی در عنوان و جایگاه تعهدات انجام شده که مهمترین موارد به شرح زیر هستند.

• دو تعهد تحویل و انتقال خطرات به دلیل تاکید بیشتر در جایگاه مهمتری قرار گرفته و از تعهد چهارم و پنجم به تعهد دوم و سوم منتقل شده‌اند.
• تعهد پروانه‌ها‌، مجوزها، ترخیص امنیتی و دیگر تشريفات (گمرکي) که در سال 2010 در جایگاه دوم مطرح بوده به ترخیص صادرات- وارداتی تغییر نام داده و در جایگاه هفتم مطرح شده است.
• قرارداد حمل و بیمه که در اینکوترمز 2010 در یک تعهد در جایگاه سوم تعهدات قرار داشتند در نسخه 2020 به دو تعهد مجزا در جایگاه چهارم و پنجم منتقل شده‌اند.
• مدرک تحویل دادن کالا از جایگاه هشتم به ششم تغییر اولویت یافته است و در ستون مربوط به خریدار از عبارت «سند مثبته تحویل» برای این تعهد استفاده شده است.
• تقسیم هزینه‌ها از جایگاه ششم به جایگاه نهم جابجا شده است.
• اطلاع به خریدار از جایگاه هفتم در نسخه 2010 با تغییر عنوان به جایگاه دهم منتقل شده است.
• بازبینی، بسته بندی و علامتگذاری نیز از جایگاه نهم به جایگاه هشتم منتقل شده است و عینا همین عنوان تعهد برای خریدار نیز استفاده شده است در صورتی که در نسخه 2010 برای خریدار از موضوع بازرسی نیز در عنوان این تعهد نام برده شده بود.
• تعهد “‌کمک، ارایه اطلاعات و هزینه‌های مربوطه” نیز از تعهدات دهگانه اینکوترمز حذف شده است هر چند در متن اغلب قواعد از این عبارت استفاده شده است و این تعهد به نوعی در تعهدات دیگر پخش شده است.

برخی تغییرات مهم دیگر

• ذکر عبارت «on board» در قاعده FCA در صورت نیاز جهت توجه به الزامات بانک‌ها و تقاضای خریدار
• توضیح شفافتر هزینه‌ها و چگونگی تقسیم آنها در تعهد نهم از تعهدات دهگانه
• امکان حمل با وسیله شخص خریدار در قاعده FCA یا وسیله شخص فروشنده در قواعد D
• اشاره به مسایل ایمنی مرتبط با حمل و نقل و الزامات مربوطه
• اضافه شدن “یادداشت‌های توضیحی برای کاربران” در ابتدای هر قاعده